Milli skinns og hörunds

Góðir landsmenn.

Mér rennur kalt vatn milli skinns og hörunds þegar ég hugsa til þess á hvaða stað við Íslendingar erum lentir sem þjóð. Við höfum verið mergsogin af fjárglæframönnum af slíkri bíræfni að misbýður siðvitund allra dauðlegra manna.  Nema auðvitað þeirra sem litla eða enga siðvitund hafa.

Hinn siðblindi sér ekki siðleysi sjálfs sín af því hann er blindur. Það felst í orðinu. Hinn siðblindi hefur eitt siðferði fyrir sjálfan sig en annað siðferði fyrir aðra.

Flest venjulegt fólk gerir ekki aðrar kröfur en að fá að lifa mannsæmandi lífi í landi þar sem lágmarks réttlæti ríkir. Það vill starfa við það sem hæfileikar þeirra, geta og áhugi standa til, greiða af skuldum sínum, rækta garðinn sinn, koma afkvæmum sínum á legg og geta átt gæðastundir á milli þess sem það stritar frá birtingu fram í myrkur.

Það er kominn tími til að átta sig á því að við fæðumst ekki inn í réttlátan heim. Réttlæti er eitthvað sem við þurfum að berjast fyrir. Réttlæti hefur birst mannkyninu í ýmsum myndum á ýmsum tímum. Það sem þótti réttlæti einu sinni þykir ekki endilega réttlæti í dag. Við getum tekið dæmi af okkur Íslendingum sjálfum. Vistarbandið þótti réttlátt af ýmsum og að drekkja konum þótti líka réttlæti. Það þótti jafnvel réttlæti að brenna konur á báli fyrir galdra ef þær höfðu til dæmis þau áhrif á menn að vekja með þeim girnd. Hver tími skilgreinir sitt réttlæti sem byggir á ríkjandi gildum og við gerum því skóna að flestir a.m.k. á Íslandi  nútímans viti hvað felst í orðinu réttlæti.

Einhvern tíma var sagt að réttlætið sigraði að lokum. En þá mætti spyrja - réttlæti hvers? Réttlæti siðblindingjans sem réttlætir það að misnota annarra fé sér og sínum til hagsbóta eða réttlæti hins sem er alinn upp við þau gildi að það að taka það sem aðrir eiga sé brot á sjöunda boðorðinu?

Eru ekki annars allir með það á hreinu hver munurinn er á réttu og röngu? 

Þurfum við kannski að senda þotuliðið og pólitíkusana á námskeið í lífsleikni?

Þurfum við að varpa fram spurningunni: Hvað er heiðarleiki? Vita það ekki allir? Vitið þið kæru vinir- ég hef efasemdir um það.

Tökum dæmi af venjulegum manni sem finnur seðlaveski á götunni. Í því eru greiðslukort og talsvert af reiðufé. 200 þúsund krónur. Venjuleg mánaðarlaun hins venjulega manns. Nú hefur þessi maður val um það hvort hann kemur seðlaveskinu í hendur eigandans og hlýtur fundarlaun fyrir vikið. Í því tilfelli getur hann farið sáttur heim að sofa. Hann hefur fullvissu í hjartanu um að hann hafi verið að gera eitthvað gott. Hann varð meðbróður sínum að gagni, var heiðarlegur í hvívetna og tuttuguþúsund krónum ríkari af því eigandi seðlaveskisins varð svo feginn að hann greiddi 10% í fundarlaun. Góð málalok.

Hinn kosturinn er augljós. Hann ákveður að skila ekki veskinu. Hann vantar sárlega 200 þúsund kall til að standa í skilum með reikninga eða kannski langar hann bara að kaupa sér eitthvað sem hann hefur ekki haft efni á að eignast. Hann hugsar með sér: ,,Sá á fund sem finnur. Guð er góður. Hann hefur lagt þetta veski hérna fyrir mig. Sá sem týndi því getur sjálfum sér um kennt fyrir kæruleysið og nú tekur hann út sína refsingu ....." og svona heldur hann áfram að réttlæta gjörðir sínar þar til hann er orðinn sannfærður um að hann eigi þennan fund. Hann hirðir reiðuféð og hendir veskinu með kortunum í næstu ruslatunnu í fullkominni sannfæringu þess sem telur sig eiga rétt á því að hirða það sem er fyrir fótum hans. 

Þetta er veröld þeirra sem leita að réttlætingu misgjörða sinna. Það sem meira er - þeir sjá ekkert athugavert við þessa breytni.

Heiðarleikinn, mannvirðingin, reisn mannlegra gilda á borð við trú von og kærleika eru á undanhaldi og sumar höfuðdyggðir mannfélagsins virðast engjast sundur og saman í dauðateygjunum.

Skyndilega erum við stödd í aðstæðum sem virðast einhvern veginn á mörkum þess að vera raunverulegar og ímyndaðar. Við höfum aldrei staðið frammi fyrir slíkum hremmingum áður. Enginn virðist vita sitt rjúkandi ráð. Hingað til lands kemur kona að nafni Eva Joly sem hefur helgað líf sitt því að koma höndum yfir fjárglæframenn sem einskis svífast og orðið töluvert ágengt í því. Fyrir vikið er hún í lífshættu. Það er haft í hótunum við hana og hún hefur þurft að sæta ofsóknum af hendi þeirra sem rannsóknir beinast að.

Ég verð að viðurkenna að eftir viðtalið við hana í Silfrinu á sunnudag þá hríslaðist óttinn niður eftir bakinu á mér um leið og reiðin kom mér til að kreppa hnefann svo hnúarnir hvítnuðu. Ég blótaði upphátt og var farinn að tala við sjónvarpið. Hvað er að? Af hverju er ekki hjólað í þessa menn? En ég áttaði mig á því að við höfum ekki getu, vilja, né kjark til að fara í málið.

Íslendingar! Vaknið! Þið sem stóðuð á Austurvellinum og börðuð bumbur og búsáhöld hvar eruð þið? Hvaða doði er hlaupinn í ykkur? Eruð þið búnir að missa trúna á það sem þið voruð að gera? 

Við gefumst aldrei upp þótt móti blási .... hvar er baráttan? Hvar er stríðsmaðurinn í ykkur? Var hann drepinn í dróma af kosningaáróðrinum? Eruð þið tilbúin að trúa því að gömlu stjórnmálaflokkarnir ætli sér að taka á þessum landráðamönnum? Viljið þið selja landið ykkar?

Við fórum í stríð við Breta til að verja landhelgi okkar og við sigruðum. Við höfðum góðan málstað að verja og trúðum á hann.

 Nú er svo komið að þjóðin verður að öðlast málstað sem hún trúir á.  Við í einfeldni okkar létum gráðuga kaupsýslumenn hafa okkur að ginningarfíflum.

Við létum vanhæfa stjórnmálamenn draga okkur inn í sjúklegan heim fjárglæfra þar sem menn svífast einskis til að ná markmiðum sínum. Allt í einu er Ísland orðið hluti af glæpsamlegri fjárplógsstarfsemi sem teygir anga sína um allan heim og hendur okkar eru ataðar auri. Næst er það spurningin um hvenær blóð fer að renna.  Ætlum við að bíða eftir því?

Hvaða kjarkleysi er í gangi? Ætlum við að glúpna öll - eða hvað?  Við höfum málstað að trúa á. Við höfum málstað að verja og við skulum - hvernig svo sem við förum að því - við skulum komast að sannleikanum. Það er sá málstaður sem við þurfum að trúa á.

Við sem þjóð eigum heimtingu á því að vita sannleikann í þessu máli. Ef sannleikurinn kemur ekki upp á borðið þá er ekki um það að ræða að hér geti orðið til nýr sáttmáli milli okkar þegnanna og þeirra sem ætla sér að fara með völd hér.  Það er orðið  brýnna en nokkru sinni að gjörbylta hér allri stjórnskipan.

Við verðum að hafa kjark til að sækja þá til ábyrgðar sem hafa með einhverju móti átt þátt í þeirri spillingu sem hér hefur viðgengist allt, allt of lengi.

Eins og Eva Joly útskýrði svo vel fyrir okkur þá verður ekki bara hlaupið til útlanda til að sækja einhverja sérfræðinga hingað til að rannsaka málið - við sjálf þurfum að byrja einhvers staðar.

Það er ekki orðið of seint.  En það skortir kjark. Hvaða aumingjaháttur er þetta?

RÆS! ALLIR UPP Á DEKK! Nú þarf að taka til hendinni.

Auk þess legg ég til að óréttlát verðtrygging verði afnumin

Ykkar einlægur

 Valgeir Skagfjörð, borgari.

Athugasemdir

[Aðalheiður Ámundadóttir, 9.3.2009 kl. 13:02]

Takk fyrir innblásturinn og ég segi bara eins og síðast...

Þú fólk með eymd í arf!

Snautt og þyrst við gnóttir lífsins linda,

Litla þjóð, sem geldur stórra synda,

Reistu í verki

Viljans merki-

Vilji er allt, sem þarf.

Nú er dagur við ský,

heyr hinn dynjandi gný,

nú þarf dáðrakka menn-

ekki blundandi þý.

Það þarf vakandi önd,

það þarf vinnandi hönd

til að velta í rústir og byggja á ný.

[Ragnheiður Arna Magnúsdóttir (IP-tala skráð) 9.3.2009 kl. 14:37]

sammála þessum góða pistli!

[Þorvaldur V. Þórsson (IP-tala skráð) 9.3.2009 kl. 16:11]

Þetta er hörku góður pistill hjá þér Valgeir og er ég sammála nánast öllu í honum. Spillingin og siðblindan er orðin svo rosaleg hjá þessum mönnum að þeir fatta ekki einu sinni sjálfir að þeir hafi gert eitthvað rangt.

Það væri reglulega gaman að fá þessa 30 hæstu toppa í fjármálaspillingunni saman og rekja garnirnar úr þeim og láta þá hafa það algerlega beint í æð hvað þeir hafa gert við þetta land. Þeir mundi sennilega halda áfram að þræta fyrir að hafa gert eitthvað rangt fram í rauðan dauðann.

 Nú veit ég að það kom svolítið meira til en þessir u.þ.b. 30 einstaklingar sem mest tóku. Fullt af fólki spilaði með án þess að hafa efni á því og tók lán og er að súpa seiðið af því núna. Mér finnst að það hafi algerlega verið sofið á verðinum. Við verðum að vinna hratt núna og setja lög og reglugerðir til að sækja þessa menn til saka og hafa af þeim hvern einasta eyri sem þeir eiga. Menn sem fara svona með heila þjóð geta ekki vænst þess að labba burtu með milljarða og komist upp með það. Því miður lítur allt út fyrir að þeir ætli að gera það. Núna eru þessir menn í óða önn við að setja félögin í þrot og fá skuldahalann á ríkið og kaupa svo skuldlaus félög út úr þrotabúunum. Það er verið að leyfa þessum mönnum að halda vileysunni áfram beint fyrir framan nefið á okkur!!! Þessu verður að breyta.

[Einar Áskelsson (IP-tala skráð) 9.3.2009 kl. 16:28]

Íslendingar eru vanir að láta sparka í rassinn á sér til að verða einhverju úr verki. Þrusuræða hjá þér Valgeir sem allir Íslendingar ættu að geta skrifað undir. Stundum heldur maður að það þurfi að lýsa yfir náttúruhamförum svo Íslendingar standi saman sem einn. Spurning um að fá Almannavarnirnar í málið.

[Arinbjörn Kúld, 9.3.2009 kl. 18:01]

Mér sýnist á öllu að við þurfum hreinlega að gera uppreisn til að ná fram einhverju réttlæti.

[Þórarinn Þ Gíslason (IP-tala skráð) 10.3.2009 kl. 00:14]

Sæll Valgeir.

Þetta er einn albesti pistill sem ég hef séð um ástandið hjá okkur.

Þessi doði sem að þú talar um ,það er nefnilega það!!

Það er allt svo sjálgefið, hjá þeim, sem komu okkur í þetta.

þeir eru í heimsreisu að koma þýfinu fyrir og hver stoppar þá ?

Það  þarf eitthvað áþreifanlegt að ske..............núna !

Vertu svo sæll og blessaðurí bak og fyrir.

[Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 10.3.2009 kl. 01:01]

Ég er haldin svona kreppusýki, mér er misboðið.  Ég vil sjá handtökur og rannsóknir á hruninu, og erlenda rannsakendur.  Takk fyrir mjög góða hvatningu, okkur vantar þennan baráttuanda.  Sem var svo áberandi á mótmælafundunum áður en þessi ríkisstjórn tók við.  Og baráttuandann í eldhúsáhaldabyltingunni. 

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 10.3.2009 kl. 10:23]

FLottur pistill, það fór um mig hrollur af dæmisögunni um manninn sem fann veskið, og hversu auðvelt það getur orðið að taka það sem fyrir manni liggur og eigna sér það.  Virkilega sláandi.  Takk fyrir þennan lestur.

[Árni Gunnarsson, 10.3.2009 kl. 11:04]

Málið er einfalt. Það þarf að setja á stofn meðferðarstöð fyrir sjálfstæðismenn. Þetta er ekki útúrsnúningur hjá mér því það er augljóst að viðhorf margra þessara manna til viðskiptasiðferðis eru ámóta skekkt og viðhorf alkans til sjálfs sín í samfélaginu. Og allt byrjar þetta í hugmyndafræði flokksins.

[Hilmar Gunnlaugsson, 10.3.2009 kl. 17:38]

Pistillinn er góður en ég er ósammála að réttlæti sé það sem menn eigi að vinna fyrir en ekki að fá í vöggugjöf. Það skapar samfélag mismununar þegar ákveðnir borgarar eru rétthærri öðrum. Nú ríður á að þjóðin styðji Evu Jolly og dómstóla í að draga fjárglæframenn til saka og ég hef fulla trú á að við endurreisum hér Nýtt Ísland fyrr en varir.

[Baldvin Jónsson, 10.3.2009 kl. 19:16]

Valgeir, pistlarnir þínir eru feruskur andblær inn í þusið í bloggheimum.

Takk fyrir mig.

[Anna Einarsdóttir, 14.3.2009 kl. 18:57]

Mann langar svo að berjast fyrir réttlæti ! 

En stundum, þegar maður les pistla eins og "styðjum sjálfstæðismenn í þessu og hinu"...... þá gefst andinn upp um stund.  Manni finnst þjóðinni ekki viðbjargandi.  Það er ekkert breytt hjá allt of mörgum.

Ég get ekki ímyndað mér hvaða atburður væri nógu sterkur til að sumir kjósendur sjálfstæðisflokksins sneru baki við flokknum, fyrst efnahagshrunið hróflar ekki við þeim.

Þetta er með ólíkindum.

En síðan gýs réttlætiskenndin upp aftur.  Við verðum að standa vörð um það Ísland sem forfeður okkar byggðu.

Græðgin og hrokinn og spillingin verða að víkja fyrir þeim góðu dyggðum er ömmur okkar og afar innrættu flestum okkar.

Takk fyrir innblástur. 

[Rakel Sigurgeirsdóttir, 16.3.2009 kl. 21:39]

Ég er einfaldlega sammála öllu sem þú setur fram í pistlinum þínum. Mér finnst það einmitt forgangsverkefni að þeir sem settu íslensku þjóðina í þá stöðu sem hún er í núna verði sóttir til saka. Ég treysti ekki þeim sem hafa setið inn á þingi fram að þessu til að ganga fram í því að það verði gert. A.m.k. afar fáum sem þar eru. Við, þjóðin, verðum að halda áfram að sýna stjórnvöldum virkt aðhald til að það verði gert.